دیکتاتورولوژی

«جورج اورول» می‌توانست دیکتاتور بزرگی باشد! حداقل رویِ کاغذ نشان داده که پتانسیل یک دیکتاتور موفق شدن را دارد! اورول در 1984 به‌دنبال پیش‌بینی چیزی‌ست که قرار است اتفاق بی‌افتد. 1984 شاهکاری‌ست که از قلم نویسنده‌یِ نابغه‌ای خلق شده است. اورول چنان هنرمندانه به‌خلق دنیای دیکتاتوری پرداخته، که برای قسمتی از مردم جهانِ ام‌روز، مانند مرور دفتر خاطرات می‌ماند! شاید ام‌روزه همه پیش‌بینی‌های کتاب محقق نشده باشد، ولیکن تکه‌تکه در کشورهای مختلف دنیا دیده می‌شود. علی‌الخصوص «دوگانه‌باوری» که در این کتاب مطرح شده، روز به‌روز در حکومت‌های توتالیتر بیش‌تر مورد توجه قرار می‌گیرد. این کتاب، برای فهمیدن مسیر جریانی که بشریت پیش‌روی دارد، ضروری‌ست. و در آخر؛ این توصیه را به‌دوستانِ دیکتاتورم دارم که برای دیکتاتور موفق‌تری بودن، و به‌تر حکومت کردن، یک نسخه از 1984 را رویِ میز کار و کنارِ تخت‌خواب‌شان داشته باشند، و هرشب قبل از خواب از رهنمودهایِ جورج اورول استفاده کنند!

«هیچ‌کس قدرت را به‌قصد واگذاری آن به‌دست نمی‌گیرد. قدرت وسیله نیست، هدف است. آدمی دیکتاتوری را به‌منظور حراست از انقلاب برپا نمی‌کند، انقلاب می‌کند تا دیکتاتوری را برپا کند. هدف اعدام، اعدام است. هدف شکنجه، شکنجه است. هدف قدرت، قدرت است».

  1984 – جورج اورول – ترجمه صالح حسینی – انتشارات نیلوفر

دیکتاتورها می‌آیند و می‌روند، دیکتاتوری، ولی، تا ابد پابرجاست

سال‌ها بعد، شاید، داستان کوتاهی نوشتم با عنوان «1994» که در آن «وینستون اسمیت» گوشه دنجی از کافه «درخت بلوط» نشسته، گیلاس جین‌اَش را مزه‌مزه می‌کند و به‌دور از نگاه «تله‌اسکرین» در دفترش یادداشت می‌کند:

«هنوز حزب سوسیانگل بر اقیانوسیه حاکم است. اشتباه می‌کردم؛ هیچ امیدی به‌رنجبران هم نیست. حزب تا ابد پابرجا خواهد ماند. عشق و آزادی هم که با زبان عتیق نابود شدند. جولیا، آه جولیا، کاش لااقل تو کنارم بودی».