که هیچ گوشهای از سرزمین تناَت
دستناخورده نخواهد ماند
در هجوم بیرحمانه سرانگشتاناَم.
چه مشتاقانه تسلیم شدهای
به این شبیخون ِ ناگهان وُ بیوقفه.
فروریخته حریم لباسهات
به زنجیر شده دستهات
به تاراج رفته لبهات
- ولی با همه اینها -
تو هنوز فاتح این نبردی.
رحمان نقیزاده
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر