برای چمدانها چه فرقی میکند که میآیی یا میروی، که کدام سوی جاده ایستادهای، که کسی به بدرقهات اشک ریخته، یا کسی به انتظارت آغوش گشودهاست، یا هیچ...
چمدانها مشتاق رفتناند؛ آنها همسفران بیمنت ِ خودگمکردههای گریزان از ماندناند.
رحمان نقیزاده
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر