من ایستاده بودم
تا زمان
لنگلنگان
از برابرم بگذرد،
وَ اکنون
در آستانهی ظلمت
زمان به ریشخند ایستاده است
تا مناَش از برابر بگذرم،
وَ در سیاهی فرو شوم؛
به دریغ و حسرت، چشم بر قفا دوخته،
آنجا که تو ایستادهای.
مرثیههای خاک - احمد شاملو
یادداشتهای رحمان نقیزاده در زمینه شعر و داستان و کتاب و ادبیات. معرفی بهترین کتابهای جهان؛ بهترین رمانها و کتابهای ادبی دنیا. بهترین جملات و نقلقولها از بزرگترین نویسندگان ایران و جهان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر