•
علیرضا روشن را بیشتر بهعنوان شاعر میشناسند
تا داستاننویس، اما - همانطور که یکبار خودش میگفت - مسافریست که از مسیر شعر
میرود تا به داستان برسد. بیشتر داستانهای این مجموعه را پیشتر خوانده بودم
ولی همچنان برایم خواندنی و جذاب بودند. داستاننویسی علیرضا را از داستانِ مردی
که رفته بود خانهای اجاره کند شناختهام و از همان زمان فهمیدم چقدر دنیایی که او
خلق میکند، برایم آشنا و ملموس است. خلاصه اینکه داستانهای علیرضا را بیشتر از
شعرهایش میفهمم.
• بهنظرم کل این مجموعه، به یک ویراستاری
نگارشی مجدد نیاز دارد. چند داستان را هم بیشتر از باقی داستانها پسندیدم: دختر
و پسر، انگار نه انگار، کوچه بنبست، طعمه، شال و کلید را نبردی.
• «ما» مجموعهی 24 داستانِ کوتاه از علیرضا
روشن است، که نشر آموت عرضه کرده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر